Փիլիսոփայություն – գիտություն բնության, մարդկային հասարակության և մտածողության զարգացման ընդհանուր
օրինաչափությունների մասին

Աղա- գյուղատեր, կալվածատեր

Խան-ավատական իշխանների, կառավարիչների, ինքնակալի տիտղոս միջնադարյան Արևելքում, ինչպես և այդ տիտղոսը կրող անձը

Ուրացող — դավաճան

Խուրջին — ուսին կամ գրաստի վրա գցելու՝ բրդից գործված երկաչքանի տոպրակ՝ պայուսակ:

Աղախին — ծառայող կին

Շահի -պարսկական մանրադրամ

Շեմք – դռան շրջանակի ներքևի ու վերևի փայտերից յուրաքանչյուրը, տան մուտք

Ձրըքճրըքան – լուսավոր

Քարվան – բեռնատար գրաստների (ձիերի, ուղտերի ևն)՝ բեռներ ու մարդկանց փոխադրող՝ սովորաբար երկար ճանապարհի (անապատի, տափաստանի ևն) համար կազմված խումբ:

Հողել -հողի մեջ պահել՝ թաղել

Խռոված – նեղացած

Արևկող -դեպի արևի կողմը դարձած, արևահայաց

Պռունգ – ծայր, եզր

Ղոնախ – հյուր